Oudenaarde, maart 2024.
’ Kom eens kijken’, het klonk als een niet te negeren roep. Net opgestapt op Lijn 30 bij de tijdelijke halte station Geraardsbergen. Het was de chauffeur, een man met pretogen, die veel plezier in zijn werk had en ons hartelijk begroette. Waarom Geraardsbergen ? Voor ons staat Geraardsbergen synoniem aan De Muur, de legendarische Muur, beroemd, maar vooral berucht.Waarom Lijn 30 ? Lijn 30 is de buslijn van Oudenaarde-station naar Geraardsbergen-station en het leek ons heel aantrekkelijk ons te laten rijden door het Vlaamse land.’Kom eens kijken’. De chauffeur haalde uit zijn zak een smartphone en liet een foto zien. Vol trots vertelde hij wat er op de foto te zien was : een stalen, rechtopstaande driehoek met daarin ‘kasseien’ geponst.Er waren tinnen wielrenners te zien ( ik herkende ze van het Centrum van De Ronde ) en deze fietsten het bouwwerk op en af. Voor het bouwwerk lag een kaartje met het woord Kwaremont. De chauffeur vertelde dat hij dit van een flesje kwaremontbier had geweekt en dat hij het had geplastificeerd.Ik besefte me dat dit met zoveel aandacht en precisie gemaakte werkstuk de ultieme liefde van de Vlaming, de Flandrien voor De Ronde is. De ‘Kwaremont’ stond, vertelde hij niet thuis, maar het een ereplaats gekregen op de toog van het chauffeurscafe op station Oudenaarde.De bazin waakte erover en zorgde er met alle liefde voor. Bij halte Tacambaroplein stapten we uit met een afscheid ‘tot ziens of nooit meer’. We liepen in de richting van ons tijdelijk huis, maar spraken af om toch even door te lopen om al het moois met eigen ogen te zien.
Huizen, mei 2024.
Bijna 2 maanden zijn verstreken sinds de Ronde.Beelden van Vlaanderens Mooiste zijn ver- en bewerkt. Er gekozen, er is verwijderd.Ik heb een serie gemaakt van 8 beelden van de zondagmiddag bij de beklimming van de Koppenberg. Een kletsnatte, grauwe zondagmiddag, waarbij de Koppenberg zich van zijn / haar ruigste kant liet zien. Niet alleen het verraderlijke stijgingspercentage, maar ook het spekgladde wegdek en de striemende regen teisterden de ‘slaven’ van de weg. Lopend probeerden de meesten de top te bereiken.Slechts een enkeling lukte het fietsend boven te komen.Deze memorabele middag heb ik vastgelegd. In zwart/wit, omdat dit nog meer de gure omstandigheden benadrukt.Een zeer toepasselijke naam heb ik de serie meegegeven : - in gevecht met de Koppenberg- Fotomagazine Focus organiseert jaarlijks onder de prestigieuze EISA vlag een Maestro Photo Contest. De serie werd bekroond met een eerste plaats en afgevaardigd naar de internationale jury. Deze jury heeft de foto’s bekroond met een derde plaats. Dit houdt in dat de serie een Maestro Award ontvangt. Deze zal eind september op de paardenrenbaan van Ascot worden uitgereikt. Ook zullen de foto’s in 16 internationale fotobladen worden afgedrukt.
Petten, juni 2024.
Een winderige zondag in een te koude en natte julimaand.Op het strand van Petten, bij het monument Palendorp, vindt een bijzondere dansvoorstelling plaats.Palendorp houdt de herinnering levend aan de overstromingen die in het verleden het dorp hebben getroffen. Bij overstromingen vluchtten de inwoners met alles wat ze mee konden nemen naar veiliger gebied. Het monument bestaat uit een aantal palen, hoge en lagere. Het stelt de huizen voor van het dorp. De zeven danseressen, van verschillende generaties, dansen er de voorstelling Vlucht. Hiermee leggen ze een link tussen de geschiedenis van het dorp en onze tijd, waarin zoveel mensen op de vlucht zijn. De voorstelling geeft een indrukwekkend beeld van wat vluchten betekent. Dit alles krijgt een extra accent door het decor waar het zich afspeelt: binnen het monument met op de achtergrond de wilde zee en de dreigende, donkere lucht.